ΜΙΚΡΑ ΑΦΟΡΙΣΤΙΚΑ (2)

Οι ημιμαθείς που "πετάν" αφορισμούς μεγάλων ανδρών για να φανούν μορφωμένοι, μου θυμίζουν κάποιες βραχύσωμες κυρίες που φοράν κοθόρνους για να παίρνουν μπόι –λες και το βλέμμα μας είναι πλάνο και θα τις δείχνει μόνο από τη μέση και πάνω.

 *

Η παρέα είναι το φυσικό σύνορο για τους βλάκες, απ’ τους οποίους δε σε προφυλάσσουν οι παντός είδους σύλλογοι.

 *

Η ένωση καρδιολόγων συνιστά για την υπέρταση: όχι πολλά-πολλά με τη γυναίκα του Λοτ…

 *

Όποιος κάνει καλή μοναξιά, κάνει και καλή παρέα.

 *

Ένας αποτυχημένος στίχος είναι σα να τραβάς το κορδόνι και να μην ανοίγει το αλεξίπτωτο.

 *

Η λύπη, εις τα εξ’ ων συνετέθη πασχίζει να γίνει, μπας και δώσει ρέστα στην ερώτηση «τι κάνεις;». Ενώ η χαρά κυκλοφορεί πάντα σε χαρτονόμισμα, ακέραιη.

 *

Η Κόλαση αυτής της ζωής προέρχεται απ’ αυτούς που νομίζουν ότι ο Παράδεισος είναι στην άλλην.

 *

Η αγάπη προς τα ζώα είναι περισσότερο θέμα παιδείας, παρά καταγωγής απ’ την ύπαιθρο και σχέσης μαζί της.

 *

Τη θέση 13, τ’ αεροπλάνα την παραλείπουν, όπως και το 13 δωμάτιο, το αποφεύγουν τα ξενοδοχεία. Όλοι όμως κάνουν αμάν για το 13άρι!

*

Δύο οι θρησκείες των Nεοελλήνων: Χριστιανισμός και Αριστερά. Κι οι δυο φερμένες απ’ αλλού. (Νοσταλγώ την εποχή που εξάγαμε θεούς…)