Σας χαρίζω μια σειρά επτά πρόσφατων, μικρών ποιημάτων, με αυτόν τον τίτλο.
Καλά Χριστούγεννα!
Καλά Χριστούγεννα!
ΕΛΑΤΗΡΙΑ
α΄
είμαι
δεμένος σ' ενα ελατήριο,
απομακρύνομαι
όσο θέλω
μα
γυρνώ στην αφετηρία,
με
φόρα
β΄
το
πέταγμα,
ήταν
πάνω απ' ένα τραμπολίνο
-και
με περίμενε η γη
να
της επιστραφώ
γ΄
ίσως
επρόκειτο για φάρσα,
ίσως
για συγγραφέα ρομπότ:
άνοιξα
το βιβλίο,
πετεχτήκαν
τα ελατήρια
δ΄
δωροδοκώ
τον κούκο
του
ρολογιού με καναβούρι
-κι
εκείνος δέσμιος του χρόνου,
κι
εγώ
ε΄
πηνείο
η αρχή και το τέλος
και
ενδιάμεσα,
φορτίζεται
η
ζωή
ς΄
του
κρεβατιού οι σούστες
τρίζαν
απ' τα σώματa
-ταξίδι
με ανάρτηση
κι
απορροφούσε τους κραδασμούς
ζ΄
ίσως
γι' αυτό να λένε
σούστα
το χορό,
ανταμώνουμε
προς στιγμήν,
ο
καθένας, απ' το ελατήριο του
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου