Γελώντας με κάποιες από τις καλαίσθητες (δεν είναι όλες τέτοιες) φάρσες της γνώστης εκπομπής "Just for laughs", βγάζεις θέλοντας και μη, κάποια συμπεράσματα για την καναδική κοινωνία, στην οποία πραγματοποιούνται. Οι ανύποπτοι άνθρωποι είναι πρόθυμοι όχι μόνο να μιλήσουν στον άγνωστο αλλά και να σταματήσουν το βιαστικό τους βάδισμα για να βοηθήσουν σε κάποια υπόθεση που όχι μόνο δεν τους αφορά εκ των πραγμάτων, αλλά που ξεφεύγει κι από το ανθρωπιστικό τους χρέος. Αφελείς θα τους έλεγε κανείς. Εγώ θα τους έλεγα καλόπιστους και ανοιχτούς. Η καχυποψία δεν έχει δηλητηρίασει την εμπιστοσύνη και τον αυθορμητισμό τους. Και όταν αποκαλυφθεί η φάρσα, συνήθως εις βάρος τους, αντιδρούν με τον πλέον ακομπλεξάριστο τρόπο: αγκαλιάζουν τον φαρσέρ και ξεσπούν σε γέλια. Ούτε μηνύσεις, ούτε ύβρεις, ούτε μούτρα. Βεβαίως, θα υπάρχουν και τέτοια και θα κόβονται στο μοντάζ. Όμως θα ήθελα πολύ να έβλεπα πως θα αντιδρούσε ο Έλληνας αν αυτές γινόταν στο κέντρο της Αθήνας...
Να προσθέσω την άπλα και την καθαρότητα του δημόσιου χώρου που σε κάνει να ζηλέυεις, ως φόντο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου