Η ΗΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΑΡΙ

• "Θα χαθεί το σήμα, κύριε διευθυντά, είμαι εκεί σε είκοσι λεπτά..." άρθρωνε ο νεαρός στο κινητό του. Στριμωγμένος, όρθιος μέσα στο μετρό, να διαβάζει τον "Ηλίθιο" του Ντοστογιέφσκι. 

• Ανεβαίνοντας τις σκάλες του μετρό Συντάγματος, σκόνταψα σε μια κυρία, που έχοντας ανοιχτή μια ποιητική συλλογή έστελνε με sms κάποιο απόσπασμα.

• Μπαίνοντας στο βιβλιοπωλέιο "Πολιτεία" (Ακαδημίας και Ασκληπιού), ένας νέος άνδρας με κουστούμι  προσήλθε στον πάγκο της ποίησης, ρωτώντας ποια βιβλία να χαρίσει στους συναδέρφους του.

• Κι όλα αυτά, σε μια μέρα. Ελπιδοφόρα σύμπτωση; Νομίζω πως όχι. Οι άνθρωποι πάντα θα καταφεύγουν στην λογοτεχνία, εξ ανάγκης. Και όση ψευδο-λογοτεχνία να κυκλοφορεί, το καλό με την  μη-ποίηση, είναι ότι δεν ενδίαφέρει κανέναν. 

• Και το κακό είναι, ότι με τόση σαβούρα -ή προχειρότητα- που κυκλοφορεί, και με σχεδόν απούσα τη σοβαρή βιβλιοκριτική στη χώρα μας, το κοινό μπερδεύεται και δυσπιστεί στο καινούριο. Η ποσότητα δηλαδή καταβροχθίζει την όποια ποιότητα -τουλάχιστον μέχρι αυτή να ανακαλυφθεί.

• Δεν κάνω διαφήμιση στην "Πολιτεία" αλλά πέρα από τις εξαιρετικές τιμές της, είναι το μόνο από τα μεγάλα βιβλιοπωλεία, που στους πάγκους της δεν θα δεις κάλπικα πονήματα. Και εφόσον κατ' αυτόν τον τρόπο προάγει την ποιότητα, είναι παράδειγμα προς μίμισην και οφείλω να το αναγνωρίσω.