Ποτέ δεν κατάλαβα τι νόημα έχει το άσυλο σε μη διακτατορικά πολιτεύματα. Είναι υποτίμηση και της λογικής και της ηθικής να αναρωτάται ακόμα η αστυνομία αν θα πρέπει να παρέμβει ή όχι, στην τραμπουκοειδή ομηρία του πρύτανη ΠΑΜΑΚ από τους φοιτητές. Με την ίδια λογική δεν θα έπρεπε να παρέμβουν και στην δολοφονία του! Έχει σημασία δηλαδή αν η εγκληματική πράξη που τελείται είναι πλημμέλημα ή κακούργημα; Τα πανεπιστήμια δεν είναι αρένα εκτόνωσης ψυχολογικών υστερήσεων. Γι΄ αυτό και διάκειμαι ξεκάθαρα υπέρ της -τετελεσμένης- κατάργησής του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου