Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΥΦΛΩΝΕΙ

Έχω καταλήξει πως, όχι το μίσος -ούτε ο έρωτας. Η ελπίδα τυφλώνει απ' όλα πιο πολύ.... 

Κάνει το μαύρο άσπρο: 

Προκειμένου για ίαση, πιστεύει αγύρτες-  στρέφεται ως και στο "νερό του Καματερού". 

Κατασκευάζει θρησκείες, για ν' αποτρέψει τον θάνατο.

Γατζώνεται σε ιδεολογίες, για να 'ναι αδιάψευστη. 

Φτάνει να προσδοκά από τον κόρακα τραγούδι. Απ' το φίδι, θωπείες. 

Και να μπαίνει σε οχήματα που τα οδηγάνε αόμματοι...

Λοιπόν, περισσότερο απ' όλα, η ελπίδα είν' αυτή που τυφλώνει. (Γι' αυτό μια έντιμη απελπισία, την προτιμώ).