| Είπε μίαν φοράν εις τον Κυβερνήτην: ― Μου χάλασες την Ελλάδα. ― Γιατί; του απεκρίθη εκείνος. ― Γιατί έπρεπε να το κάμης 5 φράγκικο και 15 να το αφήσης τούρκικο, μετά είκοσι χρόνους να το κάμης 10 φράγκικο και να το αφήσης 10 τούρκικο, και πάλιν μετά είκοσι έτη να το κάμης 15 φράγκικο και να το αφήσης 5 τούρκικο, ώστε μετά είκοσι άλλους τόσους χρόνους να γίνη όλο φράγκικο. | |
| Διήγησις συμβάντων της ελληνικής φυλής από τα 1770 έως τα 1836. 1846. Γιάννης Bλαχογιάννης,Iστορική Aνθολογία, 1927. 211. |
Η παραπάνω αφήγηση φανερώνει τη μεγάλη σοφία του Κολοκτρώνη: ένας λαός ωριμάζει σταδιακά. Ίσως αυτό ήταν το μοναδικό λάθος του Καποδίστρια: μολονότι άριστος διπλωμάτης, δεν ενήργησε διπλωματικά προς τους εχθρούς του (π.χ. διορίζοντας Υπουργό έναν από τους Μαυρομιχαλέους) αλλά και προς την ίδια την πραγματικότητα. Μέσα στην αγωνιώδη -και εν τέλει τραγική- προσπάθεια του να μετατρέψει σε κράτος ένα κατακερματισμένο τσιφλικάτο, αγνόησε τον σημαντικό παράγοντα της αντιστάσεως των συνειδήσεων στις αλλαγές. Ίσως αν άκουγε τον Γέρο, τώρα δεν θα τρέχαμε ασθμαίνοντες (και ουραγοί) να πετύχουμε τον ίδιο σκοπό... Εκ των υστέρων βέβαια, "πολλά τραγούδια λέγονται". Και για τον Κυβερνήτη, μοιρολόι. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου