ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ

·       Τη βαρύτητα, μπορεί να την ανακάλυψε επιστήμονας, αλλά την έχω δει να καταρρίπτεται μόνο από χορευτή...

·      Κι ο Καντίνσκι, έκανε τη Γεωμετρία όνειρο του χρωστήρα. Ο Μόραλης, ζωή.

·       Γιατί το γεωμετρικό θεώρημα συγγενεύει με το ποίημα: η κάθε λέξη είναι ακριβής και αναντικατάστατη, και διατυπώνεται στη μέγιστη δυνατή συμπύκνωση.  

·       Ο Τσέχος ποιητής Μίροσλαβ Χόλουπμ έγραψε ποίηση, όπως έβλεπε στο ιατρικό του μικροσκόπιο. Κι ανάστροφα, ο αστροφυσικός Γραμματικάκης, μάς ξεναγεί ποιητικά στο επιστημονικό του πεδίο.

·        Υπάρχει όμως κι ένα παράλογο στοιχείο που διέπει το ανθρώπινη είναι, το οποίο ο Φρόιντ το έφερε στην Επιστήμη, εισάγοντας την έννοια του ασυνειδήτου. Και ο Μαγκρίτ, το αποτύπωσε ζωγραφικά.

·         Η Αρχιτεκτονική, δεν είναι εξάλλου η επιστημονικοποίηση μιας (εν δυνάμει) καλλιτεχνίας;

·       Ο Ντα Βίντσι, δεν ανέτεμνε αξιοποιώντας γλυπτικά και εικαστικά το αποτέλεσμα;

·       Και θ’ άντεχαν ο μέγας Παπανικολάου και ο Αϊνστάιν, αν δεν τους ξεκούραζε τους βιολί τους; Γιατί, μπορεί με τον Αλμπέρτο να αμφισβητείται ο χρόνος, αλλά με το Scott Joplin  κυλάει πιο εύκολα…

·       Ποιος αποτυπώνει το δράμα του ευσυνείδητου επιστήμονα, καλύτερα από ότι ο ύψιστος Ίψεν στον «Εχθρό του λαού»;

·       Ποιος μπορεί να αρνηθεί πως την έβδομη τέχνη την γέννησε η τεχνολογία- η απότοκος της Επιστήμης;

·       Εκτός των άλλων, Τεχνολογία και Τέχνη, πήγαιναν μαζί στους Αρχαίους. Δεν είναι τυχαίο ότι στην ίδια καραβιά βρέθηκε ο μηχανισμός και ο έφηβος των Αντικυθήρων.

·     Αν αγνοήσει βέβαια η Επιστήμη τους κανόνες της Τέχνης, έχουμε τον Ιωάννη Ξενάκη. Αν όμως συμβεί και το αντίστροφο, σε σκοτώνουν τα ίδια σου τα έργα, όπως τον Λύτρα οι αναθυμιάσεις της ώχρας.

Η εικόνα: έργο του Ρενέ Μαγκρίτ.